Bir varmýþ bir yokmuþ her gününde insanlarýn, Hayal ve arzularý, tüketinceye kadar harcanan. Gezer her türden insanlar,sarýþýn,esmer,kumral, Damarlarýnda, renkleri taþýyan ayný kan hücreler. Garip gururlarý ile,ateþe tutuþmuþ tufan hýzýnda, Böylece,çarpýþýyorlar hayaletler, insan sýfatýyla. Farkýndasýzca hep ben diyen, gurur ayýrýmlarýyla, Bir bilselerdi keþke,yegane eþit olacaklarý yerleri, Kabir denen, derin ve karanlýk toprak çukurlarý, Aymazlýgýn tezahüründeki yer son piþmanlýklarý..
Meral tice
Sosyal Medyada Paylaşın:
MERAL TICE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.