SEN SEFASIN EFENDİM

Ýki cihan güneþi sevgili peygamberim,
Sen ki evvel ahirde kurtarýcý rehberim.
Ey gözlerimin nuru doruktaki serverim,
Sen Ahmedi, Mahmudu,Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Mekke’den, Medine’ye hicret ettin güllerle,
Taþ atana gül attýn, hoþ eyledin dillerle,
Öze sevgi yoðurdun en güzel emellerle,
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Cennetin kapýsýnda Muhammet Resululah.
Tevhid-i lisan ile Lailahe Ýllallah.
Seninle hemdem olan ferahlar bi iznillah.
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Kutsal þehrin goncasý övülmüþün gülüsün,
Kureyþ’in göz bebeði, Rabbimin Resulüsün,
Hak peygamber, hak nebi, kurtuluþ ödülüsün,
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Ezel, ebet her zaman ümidisin ümmetin,
Dalga dalga yayýldý yeryüzüne sünnetin,
Sen razý olmaz isen tadý kalmaz cennetin,
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Beklenen bir ýþýktýn insanlýðýn bahtýna,
Miracý güzün ile vardýn makam tahtýna,
Toparlandý ashabýn biat etti ahtýna,
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Sana þeksiz inandý Ebu Bekir–i Sýddýk,
Ömer, Osman, Ali’iyle iman gücünü tattýk,
Sevgini gönlümüze, emrini öze kattýk,
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Hatice-tül Kübra’yla girdin dünya evine.
Ayþe, Zeynep, Sevde’nin yetiþirdin sevine,
Müsadesiz varmazdýn Fatýma’nýn evine,
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Çelebi mevlit yazdý, mevlithanlar okudu,
Arif Nihat sevgini atlas gibi dokudu,
Seni can bilen diller bülbül gibi þakýdý,
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Sen peygamberi ziþan, ben sana tabi ümmet,
Nerde ansam ordasýn, ey sevgili Muhammet,
Ýns ve cinnin umudu, senden beklerim himmet,
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Ol Mescid-i Aksa-dan miraca çýkýyordun,
Azapta olanlara hüzünlü bakýyordun,
Bizi Haktan dileyip içini yakýyordun,
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Özel bir Burak ile vardýn Hakk’ýn katýna,
O gün darý- ukba’nýn erdin hakikatýna,
Kýrk vakit i çok dedin kullarýn takatýna,
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.


Sana hürmet ederim, Rahmana sonsuz niyaz,
Þu kýrýlmýþ yüreðim yalnýz senden alýr haz,
Sevgilim, kurtarýcým el uzattým, tut biraz,
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Hicret yolcusu idin perde indi gözlere,
Yürümedi atlarý, kum dolandý dizlere,
Ýtibar edilmedi hak olmayan sözlere.
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Örümcek að örerken, güvercin yuva kurdu,
Düþman bir metre kadar gelip kapýya durdu,
Topyekün seninleydi yýlaný, kuþu, kurdu.
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Biçareyim ey Nebi, utanýrým þanýndan.
Kalemim aciz kalýr geçiyorken yanýndan.
Bir nebzecik nazar kýl, bin can feda canýmdan,
Sen Ahmedi, Mahmudu, Mustafa’sýn efendim,
Sen gönlümün sultaný, sen sefasýn efendim.

Rabia BARIÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: