Yüzünü çevirir geniþ mavi göklere, Bu geniþliði, sevgiyi görür canlar, Sevinç ve mutluluk katar yüreklere, Papatya güzelliði ile artar heyecanlar.
Ortasý sarý kenarlarý beyaz renkli, Çevreye baksana ne kadar ahenkli, Üzerine konan kelebek çok benekli, Bakar mýsýn her yer papatya ekili...
Beyaz gelinlik giymiþ gibi olur çimler, Güzelliðin sayesinde görülmez ekinler, Mayýs ayý ile çevre aþký senden dinler, Güzelliðin karþýsýnda kaybolur kinler.
Seviyor sevmiyor diye aþk falýný sayar, Sevmiyor çýkarsa kendine verir ayar, Seviyor, sevmiyor... Beni duysun yâr, Sevdiði kiþideki aþký papatyada arar.
Öðrenciler öðretmeni için seni koparýr, Beyazlýðý kaybolmaz zannetme kararýr, Bardaða ýslarsan zamanla suyu sararýr, Papatyada sarý ve beyaz renk vardýr...
Sen de gönlünü, gözünü papatya gibi aç, Çevreye hoþgörüden, güzelliðinden saç, Ýnsanlarýn çoðu bunlarý bilmez çünkü aç, Papatya gibi hoþgörüyü yapmalýsýn taç...
29.04.2018 Hasan Kaya Eðitimci-Þair-Yazar Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsansan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.