Uzun, sessiz, bir o kadar huzurlu bir yolda seni düþlemeyi özledim. Düþüncelerimin duruluðu içimi sarmýþken, Yüzünde benimle olmanýn sana verdiði, Mutluluðu görmeyi özledim. Benim ki anlýk teselli, yani sessizlik, Aslýnda sensizlik. Bu nasýl bir muamma? Çýkmazý kendi içinde, Çýkarý nereye bilinmez. Ýþte böyle kayboldum ben zamanda. Bazen alkolü dost bildim, bazen yalnýzlýðý, Ama yanýldým. Ben kendi zamanýmdan çaldým. Hala da yerine koyamadým. Kendi hayatýmýn hýrsýzý olduðum bu romanda, Jön bile olamadým.........
Sosyal Medyada Paylaşın:
scorpionsss Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.