ço
BAHARA KUCAK AÇARKEN
Nisan ayý bahara kucak açarken
Doða kýþtan adým adým kaçarken
Aðaç meyve için coþku yaþarken
Güzeller gayri kýrlara çýkarda sevinir
Nisan ayý yaðarsa Mayýs öðünür
Bülbül gül açmazsa yanar dövünür
Kýþ da orman üryan olur soyunur
Yeþil libaslarý giyinen aðaçlar sevinir
Bahçede bülbül güle döker ahü zarýný
Sevinir orada bulunca gönül yârini
Öterek gül þene döndürür bahçe baðýný
Yârin sinesinde Yaslanmýþ da âþýk sevinir
Þimdi al yeþil giyinirde doða gelini
Nisan artýk boðmuþtur kýþýn yelini
Kervanlar aþýyor þu yaylanýn belini
Çadýrýn önünde oturan Yörük beyi sevinir
Âþýk sazý elinde aþar gibi yüce daðlarý
Türkü söyleyerek inletir yeþil kýrlarý
Yâd ellere açmadýðý bunca gizli sýrlarý
Söyler hayalindeki sevgiliye gönlü sevinir
Ben ozan Ýsmail’im yansam doða aþkýna
Kulak ver bahçede gül ile bülbül meþkine
Yeþil derman benim yaþlý gönül derdime
Gözleri ufka bakarken düþe dalan ruhum sevinir
Ýsmail Detseli 12 05 2004 ev
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.