Yine günlerden sensizlik. Ve ben yine sensizliði çay yerine demledim Ýçeceðim yudum yudum azar azar, Sanki üþüyorum oysaki mevsim bahar... Sensizlik dikenli bir tel gibi adeta Sýmsýký sarýlmýþým o tele,avuçlarým kanar
Kalbimi gökyüzünden býraktým paraþütü yok! Gözlerim kapalý ,içimde sensizliðin verdiði bir sarsýntý Kýrýlmasý an meselesi bir fay hattý Kaç þiddetinde olur ki bu büyük sallantý Sensizlik bana hepsinden büyük ve en acý... Yoruldum! Býraktým.. Nereye giderse gitsin hayatýn akýþý. Belki sonunda vardýr bir gün ýþýðý.....
29.04.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
sezgin_022 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.