NE BÜYÜK İHÂNETTİR
Derûni derinliðin çýðlýðý çýðlýk atar
Bir eyvâh eyvallah’a ne büyük ihânettir.
Tövbekâr sözlerimde sinsi günâhlar yatar
Kývrandýðýn sancý da Yüce’den emânettir.
Bu lüzûmsuz kuþku’nun ehemmiyeti neden
Rûh olmasa bir hiçtir etten oluþmuþ beden
Fâni dünya böyledir kim deðil vedâ eden
Batýl düþüncelerin ilk sözü þikâyettir
Ah susan ahvâlime suskunluðu sorulmaz
Her þer’de hayýr vardýr niçin hayra yorulmaz
Ahmer’e dönen gözün katreleri durulmaz
Þükürü unutanýn zikrettiði lânettir
Madem topraktan geldik sonumuz yine toprak
"O", ol demeden olmaz düþmez dalýndan yaprak
Umulmadýk anlarda karanlýðý eder ak
Zifiri aydýnlatan okuduðun âyettir.
Doðru ol ,doðru yaþa alma mazlum ahý’ný
Sabrýnla sevabýnla sildir sen günâhýný
Hatýrla o gecenin çilekeþ sabahýný
Yaradan’ýn verdiði en kutsi hidâyettir
Vuslâtý kelam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.