Ney gibidir gönlüm Ayrılık acısını öğretmeye kalkışmayın ona
Sen Yunussun gönlüm Sen Veyselsin Sen Yusufsun kuyular neyler sana Örtülere bürünen gönlüm... Ney gibisin inlerken ayrılıktan
Gönlüm en mavi deniz Alnım altay dağları kadar kutsal
Yaz günü yağmur özlemle öpüyor toprağı Buluttan inip Pervane gece boyu döndü kandilin etrafında Gönlüm gibi Güneş de bırakıp gitmek istemiyor sevdiğini…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamdioruc Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.