Yok olup gitti
Kasýlýp durmasýn çaðýn güçlüsü
Devrilmez direkler yýkýlýp gitti.
Güç sarhoþluðunun müzmin suçlusu
Boþ koydu mekâný çekilip gitti.
Kibri kýzgýnlýða, sürtme bilenir
Kýzgýn, nemrutluða durmaz ilenir
Öyle an gelirki rahmet dilenir
Hayatýn baðrýndan sökülüp gitti.
Gitmem sanýyordu kudreti varken
Yardak yalakasý tam ona yarken
Keþke görebilse mezara korken
Üzerine toprak dökülüp gitti.
Mazlumlar da gider, kanunu budur
Bu gidiþten memnun olan varmýdýr?
Ýlahi kudret var, her þeye kadir
Ne kibirli baþlar, bükülüp gitti.
Durmuþoðlum zalim güce konunca
Mazlum cesur olur caný yanýnca
Yüze gülen lanet ile anýnca
Ona ait herþey yokolup gitti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.