Bazen sadece durmak ister insan. Etrafýn da binlerce dönüp duran her þeye raðmen. Hatta; gözlerine kýyýpta bakmadýðý ondan bile. Uzak kaçmak ister insan. En garip sorulardan birini sorar o an kendine “neden” diye. Alacaðý en büyük cevap ise hiçbir þey. Ve buna raðmen gitmek ister insan. Çünkü tutamadýðý ellere,bakamadýðý gözlere inancý kalmaz. Sadece ondan mý bilmem Ama bilirim ki. Her acýnýn her yarým kalmýþlýðýn son bahardan ilk bahara geçen aðaçlar,çicekler gibi açacaðýný. O solmuþ gözlerin,o cýzýltýlý seslerin ve yaþamaktan uzakta kalmýþ bir benin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
BirAdam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.