Ne sevda kaldý, ne özlem, ne gözler kaldý aðlamadýk, ne diller. Buram buram yandý yürekler. Ama kimse bilmedi yanan yüreði. Dillerde sessizce söyledi o masum naðmeleri bile. Artýk çýkmýyor yanan sessiz yürek ve dilden. Kanayan yaralar merhem olabilmek için, sýzlayan beden artýk yoruyor, seven yürekten gelen acý söz, gözlerinde feryat býrakýyor, neden mi? çünkü ne gelirse dilden geliyor.
19/01/2011 00:30/çarþamba Þebnem Örs Sosyal Medyada Paylaşın:
şair şebnem örs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.