Özlem Şarhoşuyum

gül kokardý tenin
hani bahar ertesi sabahlarý olurya,
hayatýmý sarardý bir esrar gibi
sonra rengarenk olurdu her yan
ve özlediðim olurdun
renginle , kokunla
…
soramadým rengin nedir diye
bekledim bir gülüþünü,
göremedim yar, düþünü
hasret kaldým ,sadece sana
kokun ve rengin
en güzel hayal olurdu bana
…
Denizi anýmsardým yanýnda
Rengin mavi ben ak kanatlý
Arsýz martý ve yaralý
…
Sonra sonra kaçtýn karalara
Kara bir þehrin anasýna
Ki ben uçarým derdim ardýnca
Geldim senin Ankara’na
Asýk yüzlü duvarlar olsa da
Rengin vardý
Beni büyüleyen kokun
Aramadým denizi ve de maviyi
Yaþadým ,uçtum
Ta ki kanatlarým yaralandý da
Düþtüm topraða
O zaman senden
Yaralarýma merhem kokundan
Beni uçuran renginden…
Uzak kaldým ya

Meðerse her kanat çýrpmam
Takýlýrmýþ yüzsüz sokaklarýn taþ binalarýna
Bitap düþermiþim kara þehrinde
Uçamaz , sana varamaz
Konamazmýþým yanýna
O zaman yaralarýmla anýmsarým
Hiç unutmadýðým kokunu
Ýþte hep senin gül kokardý tenin
hani bahar ertesi sabahlarý olur ya,
hayatýmý sarardý bir esrar gibi
sonra rengarenk olurdu her yan
ve özlediðim olurdun
renginle , kokunla
sarhoþ ,
arsýz aþýk gibi uçardým
.......
..........
Çýrak
Sosyal Medyada Paylaşın: