Þiirlerin tadý yok, þarkýlar da hep hüzün. Tüm sözlerde sen varsýn, notalar seni çaðlar. Bahar soðuk geçiyor mevsim sanýrsýn güzün Yok isen harap dünya, yýkýlýr ulu daðlar.
Seni nasýl anlatsam; imkansýzdýr tarifi. Baktýðým her yüz senin, gözler yüze yabancý. Þeman akýldan eder, iþin ehli, arifi Son gülüþün aklýmda, gidiþin derin sancý.
Bulutlara meyl ettim, mavi göðe aþýðým. Ay þeklini yansýtýr, güneþ desen endamýn. Geçmiþin ortasýnda hayalimde maþuðum. Sonsuza dek aklýmda, ýlgýn esen endamýn
Saçlarýn baþka güzel, gözlerinse bir baþka. Yakamozun çöktüðü Büyük Okyanus gibi. Dilleri lal ederek düþürürsün sen aþka, Yürürken salýnýrsýn oynaþan yunus gibi.
Dualara þahittir kadifeden seccade Boyun eðer sevenin, haktan sonra tek sana Görünmen bile yeter kalmasa da hiç vade Kucaklayýp sarmalý; can katmak lazým cana.
NÝLÜFER SARP 27.MART.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.