Bu gece, saat üçü beþ geçince; koy elini yüreðine. Uyut beni. Býraktýðým an bir kenara kalemimi. Yollardan çekip gözümü, Gözlerine daldýðým. Bekle diyen kadere, ilk defa inandýðým, Ve hazandan hasata dek, yaþadýðým yýllarýn hatýrýna, hissette; duy bir kerecik ne olur. Yetti bu acý, aþk’ým olmuþ ey can ! Inan Uyanmasamda olur... ... Nigâr Güler. 25.04.2018 (Firuze)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.