BANA KEFEN GİYDİRDİLER

dalgýç kuþlarýnýn labada dansýyla uyandý
körkütük deniz
dragonun kuyruðu gibi sallandý



i mgeler vebal çýkartýyor gecenin saðaltýmlarýnda
þiirin lebinden öpüyor rüzgar
sesime seslensem artacak rakým
ömrümle restleþsem acýyacak caným



koyu bir yalnýzlýk esniyor
vuslatýn lümbara aðzýnda
aðlak ayazýnda koyu bir yalnýzlýk esniyor
çömez bir þarkýyý uyutuyor
sorgu söküðüne attýðým her düðüm




bilirmisin
avuçlarýmdaki zifiri hüzün
kaç promil alkol ediyor
kaç gözü kör



mangalda kül
sözde virgül býrakmayanlar
haydi kudurun
köþeye çekilip döþeyin örümcek aðlarýnýzý
ahularýnýzý döþeyin
ki mahcubum ateþ böceklerine
mor benizli böðürtlenlere mahcubum



her ýrzýna geçilmiþ vebalýn ardýndan
þah damarýný söker
iki dudak arasý martýlarýn sulu sepken zýlgýtý
esrik ýslanmýþlýðýn biletini keser



þimdi tam sýrasý
birazdan kopacak kýyametin vavelyasý
sýrýl sýklam uyanacak peteklerin ana arýsý
hancýsý yolcusu sýrýl sýklam uyanacak




bana kefen giydirdiler
merasým var
hadi çýk gel
seni son kez göresim var

Sosyal Medyada Paylaşın: