demem o ki, kendi eceliyle ölen umudum hiç olmadý tanrý da þahidimdir ayýk tek bir damarým dahi olsa inanýn bende öleceðim
ölümden sonra en büyük icattýr yaðmur kuru bir gürültüye "gürlemek" denilmeyen ideolojilerde gelip geçicidir saðanaklar ön seviþmesiz geceler gibi delip geçicidir aþklar ölüp ölüp yeniden dirilmek gibi
. … .
demem o ki, yaþam kadar çizgisiz ölüm kadar tarifsizim içimdeki gün batýmlarýnda düþlerime soyunan her bakir sabahýn en azýlý katiliyim
“düþ dudaðýmýn hatýrýna bir kuple” desem, öper misin beni sarhoþluðumdan ta ki ben bize sýzana dek ya da boþ ver unut gitsin… en iyisi mi sen, biraz sarhoþluðuma çok ça da sensizliðime ver olur mu
alabora kimliðimde, kýr saçlý laciverttir demiþ miydim seviþtiðim yalnýzlýk “býrak akýntýya kendini iliþ hevesime pul pul” desem, bakar mýsýn bana öyle yine mavi yine ýslak
neyse sen bunu da boþ ver nasýl olsa tuzdandýr nefesim çürümeye yüz tutmuþ bir martý daha eklemedikçe seferlerime koklayamasam da nefsini kokmam en azýndan bize ölmedikçe…
. … .
demem o ki, kendi eceliyle ölen masalým hiç olmadý uykularýmda þahidimdir büyümenin küçülmek olduðunu bilsem ne ýlýk süt içer ne de uyurdum…
ilhanaþýcýnisanikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.