pencere ama sensiz
Gurbetteyim seni göremediðim her gün
Seni sen diye çaðýramadýðým her an
Sensin benim vataným
Senden ayrýldýðým an gurbetteyim
Ben ki yüksek hayaller peþinde koþarken
Seni gördüm ve durakladým
Hayat sana doðru aktý bir su gibi
Ve içinde boðulan sadece ben oldum
Sensiz ortamlarda
Ölüme gidiyor her saniyem
Damla damla
Korku doluyor yüreðim
Senle olmadýðým vakitlerde
Sensizlikten deðil
Sana bir þey olmasýndan
Ama tek bir doðru var
Ne olursa olsun
Kim ölürse ölsün korku dolu kalbimde
Sen ama sen varsýn
Bir kýþ günü kar tanesinin altýnda
Seni görüyorum olmadýðýn pencerende
Ancak olmadýðýn zaman sana bakabiliyorum
O kahve gözlerini o zaman anlayabiliyorum
Yalnýz akþamlarda
Seni düþünüyorum
Senle uyuyor
Senle uyanýyorum
Yalnýz gecelerde
Yalnýz kalbim seni buluyor
Dakikada bin kez atýyor
Ama her defasýnda sen sen diye inliyor
Ve yorgun akþamlar
Seni hatýrlatýyor bana
Yorgunluk kahvesi içer gibi
Bakýyorum o kahve gözlerine ve bütün yorgunluðum bitiyor…
Unutulmaz gerçek ölümle buluþuyorum
Bir eylül akþamý yapraklar dökülürken
Resmine bakmak istiyorum yorulan gözlerimle
Ve dinlenmiþ bir þekilde gitmek istiyorum mavi gökyüzüne
Ben buradayým bir merdivenin basamaðýnda
Seni görmek istiyorum olmadýðýn pencerende…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.