þeytan uçurtmalarý yapardým çocukluðumda bir ak kaðýttý gövdesi kuyruðu ak bir kaðýt..
ekmek arasý salça günleriydi iki sap yeþil soðan hangi kapýyý çalsan ardýndaydý o vakitler mutluluk...
eve geç kaldýðým anlara sýðardý bütün hayaller sokak oyundu sokak dostluk sokak arkadaþlýk..
hiç kimse aç kalkmazdý soframýzdan ardýmýzca dolanan köpek de otururdu kedi de yüreðimize gazoz kapaðý tabaklar dolu dolu cam kýrýðý kaselerden taþardý sevi..
can kýrýðýmýz yoktu kanatan içimizi..
gençken ekmek arasý þiirdi zaman göksu’ya giden yollarda savruldu düþlerimiz..
büyüdükçe bildik kirliydi insan en büyüðünde de yunsa ýrmaklarýn..
çokluk bir damla su deðmezdi yüreðine..
ekmek arasýna aþk koyabilseydik çokça insandýk çokça çocuk çokça mutluluk..
ben ekmek arasýna hep seni koydum þiir gibi aþk gibi ve varlýðýný varsýllýðým bildim nefesini varsýlýðým..
25/04/2018 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.