kavuþamamakmýþ bizim kaderimiz, bu, þu yalan dünyanýn bir cilvesi olmasý gerek, nedir ki dert hanesine yazmak tüm kahýrlarý kainata inat bilerek,
sanýyormusun ki onca daðlar laf dinler söze itaat eder tüm okyanuslar geçit verir, býrak ayýrsýnlar bizi býrak ufuk ile semanýn buluþamama misali gibi, vuslata inat hicrana kýyak,
geçen zaman olsun firar olan ömür kaybedeceðimiz ne var ki candan gayrý ruh ruhluðunu bilse de ne fayda takvimden dökülen yapraklar yasa alabildiðine çoþku, biz biz olamadýktan sonra galiba biz hak ettik mutluluða inat sonuna kadar bu sonu,
yalnýzlýða çember taktým dönüp duruyor habire ah bir el atsan da seyri deðiþse, ama nerde nerde o günler, herkes çizmiþ yolunu gidip duruyor ha dümdüz ha zikzak ne fark eder sen orada ben burada umutlar çarçur edilmiþ bir zaman da, hakikata raðmen gerçeklere inat sevmiþim bir kere sevmiþim sevilmek cennete olsa da bir pencere bir kapý açýlýr mý açýlmaz mý nerden bilsin bu garibin þu yüreði þu kalbi, o atar tek atar atar yine de atar atacak hep seninle sonuna kadar yar...
(Berlin,24.04.2018)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.