Silip parlatýrken eskiyi ’’
Muteber bir aþk gibi saklýyorum
En güvendiðim zamanlarýn yoksulluðuna baktým
Her çocuk misket oynamazdý
Bazýlarý çobandý
Biz çalý kuþu gibi sekerken
Bazýlarý uzak okullara giderdi
Hani yanýmýzda geçerken kaskatý kesilirdi
Nede olsa okumuþ çocuk.
Ne dediysem tuttu þimdi ben kahinmiyim
Benden bir þey olmayacaðýný yýllar önce anlamýþtým
Sýrtýmda kambur gibi taþýdýðým geleceði
Bir defa bile yere düþürmedim
Ýki ayaðým yere bastýysada yalan
Çoðu zaman uçuktum ,midem boþken bile
Miþon bile demiþti köyüne dön diye.
O zamanlar ileri bakýyordum, þimdi geriye.
Duruyormu diye düþündüm oynayamadýðým misketlerim
Dursa bile kiminle oynarým
Bir ben kaldým birde balatlý miþon
Miþon dedimde aklýma geldi
Sanýrým kayýpmýþ
Desenize devran dönmeyecek
Sende kaybolup gittin
Aþaðý kapýdan kilise duvarýna bakar gibi
Sende olmadýktan sonra
Sývasý dökülmüþ ev gibiyim miþon
Nereye baksam
B.ktan.....