YARINLARI KARANLIK ÇOCUKLARIMIZ
Nice sevdalara, nice aþklara,
tanýklýk etse de bu gözler
çocuklarýma kara kalemle çizilen
kapkara tablolar da,
kaldýrým taþlarý gibi, her defasýn da,
Aþina Olup, Aþýndý Bu yürek..!
Yürekleri susuz býrakýp daðlayan
öyle bir ateþ düþürdüler ki
Acýsý Daðlara Taþlara Bedel!
O ateþ ki
Düstüðü yeri yakýp kavuruyor!
kavurdukça ýþýklar teker teker sönüyor,
çatýlar karanlýklar içinde kalýp,
bacalarýn da duman tütmüyor..!
leylekler konup, yuva yapmaz iken
virane olmuþ gönül evlerin de baharlar yerini,
Kara Kýþlara Býrakýyor!!
Yarýnlarý, hayalleri, umutlarý
virane gönül evin de kaybolmuþ
boynu bükük, baþý önünde
gözleri melum melum bakan
yürekleri pare pare olmuþ
ciðerpare çocuklarýmýn
palaspare halleri,
Yüreðime, Hançerler Saplýyor!
ve
Yoksulluk kemendi boynuna geçse de
bir lokma kuru ekmeðini,
aç, sokak hayvanlarýyla paylaþan
soðuktan donmus,
kýpķýrmýzý ellerine, çýrýlçýplak ayaklarýna,
aldýrýþ etmeden,
yüreðinden gözlerine akan
sevgi damlalarýyla yürekleri ýsýtan,
ciðerpare çocuklarýma atýlan
kör neþterler,
gözlerim de dem bulup delercesine inceden inceye
Insanlýktan nasibini almamýþ canavarlarýn!
aydýnlýk yarýnlara nasýl mil çektiklerini,
Yüreðime Nakþediyor..!!!
Ýste o zaman,
Yarýnlarý katledilip,
demir parmaklýklar arkasýna hapsedilen,
çocuklarýn günahsýz dünyasý,
ruhumu ele geçirip nefessiz býrakýrken
yaz günün de iliklerime kadar
Donuyorum...!
Geleceðin aydýnlýk neferleri
analarýn ak sütü kadar saf çocuklarým
ak dünyanýza atýlan her kara düðüm için
insanlýðýmdan utanýyorum!
" Affedin " Demeye Yüzüm Yok!
Dilerim;
Armaðan edilen tertemiz bayramýnýzýn,
karanlýklarla gölgelenip kirlenen, geleceði
aydýnlýk dünyayanýz da son bulur..!
her gününüz aydýnlýk içinde geçsin ki,
buram buram þanlý zaferler kokan,
geçmiþten geleceðe uzanan tarih
cocuk kalbi imzanýzla
Dimdik Ayakta Kalýr..!
23.04.2018 Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.