Gözyaşlarına Sarıldım
dün bir kadýnýn çýðlýðýnda sen vardýn
bu gün bir çocuðun aðlayan sesinde
el ayak buz kesmiþ bir yaþamdan çýkýp geldim
arkasýndan koþtum gölgemin
sende aradýðým kendimi
hep kendimle savaþýrken buldum
günler var ki
hep düþler kadar sahte
düþler kadar uzak
ve yitik kentler kadar yalnýz
sonra korkak bir adamým ben
sýðýnýp bir kalbin içine
bir sevdayý sakladým ömrüm boyunca
sen bir papatyanýn yapraðýnda duruyordun
ben seni koparmaya cesaret edemiyordum
sen bir söðüt dalýyla öpüþen yaðmur oluyordun
ben kuruyan gözlerimle sana bakmaya korkuyordum
sonra upuzun yollara vuruyordum kendimi
gidemediðim yerlere yüreðimle gidiyordum
konuþamadýðým diyarlara mektuplar yolluyordum
ve dokunamadýðým bir eli, bir þiirin içinde tutuyordum
haylaz bir çocuktum belki
belkide korkak bir çocuk
veya kýzýl bir gök
belki uzaktan esen bir rüzgarým
sonra bir kadýnýn göðsünde uyuyan çocuktun sen
gölgesine sarýlan bir deniz
kovuðuna çekilen bir serçe
ve kendini terk etmiþ bir yaranýn kabuðu
veya anne sütünden kesilmiþ bir kedi yavrusu
dün bir þiirin akan göz yaþlarýnda buldum seni
çocuklar kadar açtým kollarýmý
ve gözyaþlarýna sarýldým
bir hayatý yaþamak yerine
bir hayatý özlemek daha uzun sürer biliyorum
bende seni özlerken buldum kendimi
çünkü benim hayatým sen kadar yakýn deðil bana
ibrahim dalkýlýç
22.04.2018
23.55 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.