O GÖLGE ALTI

Günlerden þiir
Gecenin zifirisinde hýçkýrýklar
Boðuþurken bir yanda
Keþkeler
Geri dönmeyecek zaman için aðlayan
Arsýz çocuk
Hükümsüz gündüz
Karanlýk yokuþlardan düþmüþ benlik
Kirli o
Senlik
Kuru göz altlarýna çekilmiþ gölge
Onu saymak
Hatýrlamak
Evet evet ondandý birikmiþ göz esmerliðim
Yüreðini bile bile acýtmak
Anýlarý yakmak
Deðersiz her þeye tüm deðerini katmak
Islanmak
Gözyaþýna bulaþmýþ yaðmur damlasýyla
Dahada alevlenen hastalýk
Hýþýrtý
Yürek dalgalanýrken çýkan çýtýrtý
Düþünceler kýrýk
Özlemler hep bir buruk
Bükük boyunla alýnan nefes
Kaldýramadýðýn baþýn
Bakamadýðýn gözler
Görmediðin duymadýðýn
Dokunamadýðýn hikayen
Hepsi insanýn yarasýna koþmuþ sanki
Düþünmeden alýþtýra alýþtýra sövmüþ
Yeri gelmiþ; bir o kadarda öldürmüþ
Hep iyimiydi insan?
Yalan söylüyorlar.
Kötülük o kadar bürünmüþki
Görünmüyor nerede saklandýðý
Yattýðý pusu kime mahvolmuþ
Kime karartacak hayatý
Kalpler hep mi kötüdür?
Hep mi vicdanlý?
Sanmýyorum öyle kalan insanlarý
Yalan dünyanýn aynasýný
Yanlýþ yansýttýðý perdesindeki
O gölge altý?
Sessiz cefasý
Kiminle harama bulaþtý?
Sorular çoðaldý
Hep cevapsýzdý.
Biliyorum içim kanadýðý için
Yazdýðým kaðýt bu yüzden ýslak
Ýsyankar baþým bu yüzden sýzlýyor
Baþ aðrým
Evet galiba bu yüzden dinmiyor.
Uzun uza anlatacaklarým
Hiç ama hiç bitmiyor.


Sosyal Medyada Paylaşın: