ölüm vurur çocukları

nasýl desem, bilemiyorum
beni üzen her þey içimde saklý
beceremedim,
beceremedik iþte,
bir türlü nasýl atmalý?
nasýl anlatmalý?
derler ki
bazen
yaþ akmaz gözlerden de,
kalp aðlar,sadece
sessizce,
ve…sensizce.
aðlýyor kalbimiz
aðlýyor ümmetin kalbi
ama birbirimizden uzak
ama birbirimizden habersiz
geçer bir gün diyorsun,bana
her þey biter geçer
biter ömür çizgisi
lakin yüreðim idam sehpasýnda
dersin ki, o’ vefasýzýn
birisi.
evet vefasýz bir ümmet
vefasýz maalesef, ümmetin evlatlarý
habersiz
duyarsýz
soluk kesikli
ölü topraklý çocuklar ölüyor
gün gün bombalarýn aydýnlýðýnda
kayboluyor gölgeleri
upuzun kývrýlan yollar var
can çekiþiyor ölümün pençesinde
toprak kokusu alan ölüm
fýrtýnalar kopartýyor yüreðimde
ya misketiyle oynayan çocuklar?
yeni dünya düzeninden habersiz
ölümün pençesinde
sarhoþ kafalar kan kusuyor
Ýslam memleketinde
yakýnda tanýþýrlar, çocuklar
beklenmedik bir anda
ve ayrýlýrlar birbirlerinden
kefensiz!
biliyorum ki;
oyun içinde oyun var!
çünkü; aðacýn dallarý meyvesiz
neden ümmetin çocuklarý
kök salan emperyale inat
kýramadý ruhundaki zinciri
ah bismillah boylu çocuklar
büyüyor,
birbirine düþman
birbirine inat
birbirinden habersiz!
umarým elbet
bir gün sular durulacak
ve içimizden kopan parçalar
kendini bulacaktýr.
umarým o gün ümmetin
düðün bayramý olacak
bismillah boylu çocuklar
ölümün gözlerinde
ölüm çocuklar için,
ölüm her yerde
bismillah boylu çocuklar
ölümün gurbetinde
bismillah boylu çocuklar
ölümün heybetinde
ve...ölüm her yerde.
ve...ümmetin hali periþan
ölenin gýybetin de...
***
yusuferdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: