MAVİ GÜL
Þimdi içimin hiç bitmeyen akþamlarýna,
Hüzün karlarý yaðýyor.
Neden gülemez ki, dudaklarým,
Bu, kaçýncý; gönlümün gamla doluþu.
Bir bir yýktýlar ümitlerimi,
Mavi Gül.
Þimdi, içimin hiç susmayan acýlarýna,
Hüzün yaðmurlarý yaðýyor.
Ayrýlýk akþamlarýna tutsak ettiler beni,
Yarým kaldý hep; gülüþlerim dudaklarýmda.
Sevincim, ümidim, her þeyim din, oysa,
Mavi Gül.
Þimdi öyle bitkin ve yorgun ki hatýralarým.
Karanlýklar basýyor sensiz akþamlarýma;
Yokluðun acýtýyor, yüreðimin kapýlarýný...
Hayal dünyamý, kapatýp bu akþam,
Ruhsuzca uyumak istiyorum...
Silmek tüm acýlarý anýlarý, beynimden,
Uyumak, uyumak,uyumak istiyorum,
Mavi GÜL.
Aygün Deniz./26 /3/ 2018 / BERLÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.