Ayaklarý yalýn ve görmeyen bir kýsrak
dili gergin,susuz ve çýplak
denizin kokusunda toprak sayýyor
adým adým sayýlýyor yelesi
sanki,küheylaný andýrýyor
ateþ saçýyor nefesi kurutarak yeryüzünü
üzerimize toparlanan bu bulut
bu kahýr eden insan kümesi
geçiyoruz içlerinden topraðý toza katarak
hýncahýnç eðiliyor boynumuz daima ileri!
koþ bakalým arkanda ey binler
nereye bu yolculuk
kime bu sefer.
’Nisan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Minik akordiyon Trım trak