GELSEN

Henüz kýþ baharýna teslim olurken,
Daðlarýn kar suyu süzülürken yamaçlarýndan..
Topraða düþen ilk cemrede...
Filizlenen dallarýn tomurcuða uyanýþýnda
gelsen....
Kýzýl güneþ ufka dalarken umarsýz...
Aydýnlýðýnda hilalin uzarken gölgeler...
Þafaðýn renginde çið kokusunda sabahýn...
Serçeler henüz öpüþüp koklaþýrken
gelsen...
Daha yoksulun yüzüne deðmeden güneþ
Ýsyanýn ayak izleri düþerken islak caddelere
Gözlerin geçsin gözlerimden sevgili
En ucra köþelerinden memleketimin
Turan halklarý oluk oluk birleþirken
Bir býçak saplar gibi böðrüne hainin
Zalime baþ kaldýrýrken
Gelsen....
Güç birliði yapalým bayraðý tutarken
Kan kýzýlý sabahlara uyansýn karanlýklar
karýþalým kavganýn renginde hayata
Mavi olsun düþlerimiz sevgili...
Kutsal umuda soluðumuzu katmak için
Gelsen...
Cenge duralým bütün kuralsýzlýðýmýzla
Çoþkun þiirlerimizi birlikte yazalým
Nolmuþki yaþamanýn tadý yoksa bu aralar
Ve hasret boðazýmýzda düðüm düðümse
Ömrümūz piþmanlýklarla dolu...
keþkelere alýþmasýn sevgili
Bir gökkuþagý gibi doðsam içinde ansýzýn
Bir þafak vakti diriliþin olsam
Hani bir gūnaydýným gibi
Hani bir esenlik gibi...
Bana gelsen....

NOGAYTŪRK


Sosyal Medyada Paylaşın: