BULUTLAR GEÇİYORDU

Bulutlar geçiyordu gökyüzünden..
Yüreðimde saðanak yaðýþlar ve ben;
Elif-le Lam-Elif arasý titrerken.
Alacalý karanlýklarý baþ aþaðý eden!..
Karanlýða gömülü iradeleri bulup getiren
Konuyor dallarýn kenarýna kuþlar
Bu bizim ilim bahçelerinden bir aðaç!..
Daima açar her daim filizleri;
Ve yine yaðar rahmet;
Ve yine ilkbahar..
Hayat-Ahlak ve tabiat!..
Bu güler yüzlü resimden çýkýp gelen;
Mavimsi bir zamaný delen
Dallardaki tüm kuþlara havada yuvarlak çizdiren
Gökteki hilalin karþýsýna yýldýz yýldýz dizilen
Gönlü burkan;
Güçlü,direngen yanýyla ayaktayým diyebilen.
Eflatun gözlü çocuklar;
Bulutlara kucak açarlar
Gök kuþaðýna doðru hep koþar koþarlar
Yüreklere çýrpý vuran damlalar altýnda
Pompeyi kýrmýzý tomurcuklara verilecek hayat adýna
Kucak açmaya hazýr anlar içinden
Gökten yere doðru
Damla damla iniyor bulutlar..
Ve tomurcuklar;
Elif-le Lam-Elif arasý gökte dönüyor kuþlar!..



Sosyal Medyada Paylaşın: