Daðlarýn yakýn yerleri Etekleridir elbet. Tepeler uzak ve yanlýz, Yanlýz, hem soðuk hem cansýz. Aydýnlýkta bile insanýn yarýsý gölgedir, Karanlýktaysa güzellik farkedilmez. Bir de, iç güzelliði varmýþ! Gören yok, duyan yok taþýyan hiç yok Yoklukta aranan þey zaten yok.
Yanlýzlýk en iyi kalabalýklarda yaþanýr, Düþünsene seni umursamayan Yýðýnlarca insan. Herkes diðerine muhtaç Biri diðerinin yarýsý Gel gör ki o yarý; Yarým baþ aðrýsý . Þimdilerde yanlýzlýðým Bir arkadaþ buldu, Korku; en iyi arkadaþ oldu. Gevezelik hafakanlara dönüþürken Dijital alemde dilim kayboldu.
Ruhun savrulmasý için rüzgara gerek yok, Þaþkýnlýk ve umutsuzluk Yeterince esiyor. Yazýk ki bu esinti, Nefesimi kesiyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yesevizade Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.