ÖLÜM GİBİDİR SEVMEK
Sen bilemezsin
aþk ateþinde
nasýl yandýðýmý
odamdaki sensizliðin
nasýl üþüttüðünü
feryatlarýmýn daðlarý aþýp
sana ulaþmak istediðini
neden duymadýn, hissetmedin,
sen bilemezsin
göz yaþlarýmýn
nasýl sel olduðunu
bulutlardan yaðan yaðmurun
denizin kabaran suyunun
göz yaþlarým olduðunu,
bekledim bekledim
günlerce gelirsin diye
neden aramadýn, sormadýn,
sen bilemezsin
seninleyken
çocuklar gibi mutluydum ben,
bakýþlarýn
gökyüzüne bulut olup çýkarýyor
sesin saðanak saðanak
mutluluk yaðdýrýyor
kalbinin sýcaklýðý baharý getiriyor
renk renk çiçeklerin arasýnda
kelebek olup uçuruyordu beni,
ta ki
fermanýmýzýn yazýldýðý güne kadar
ben o gün öldüm biliyor musun
zaten kelebeklerin de ömrü kýsa olur,
artýk yok say beni
bir ölüden ne hayýr gelir,
neyse boþver sevgili
sen bilirsin
doðmak ne güzel bir kelime
baþlangýç,
ölüm ise ürkütücü deðil mi
oysa
hiç fark yoktur
doðmak ile ölmek arasýnda
ikiside yeni bir baþlangýç
biri bilinene
diðeri bilinmeyene
gelelim sevgimize
ölüm gibi,,,
ürkütücüde olsa...
sonuç,
sonuç mu,
hamdýk
piþtik
elhamdülillah!
19 nisan 2018
perþembe saat:12.11
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.