SENDE NE VAR BÖYLE
En güzel kelimelerim de anlatým bozukluðu vardýr benim.
Çünkü gözlerimde ki vananýn bozukluðundan dolayý...
Süzülür derdim yanaklarýmdan sessiz sessiz yasla buruk kâðýtlara...
Gözlerim gözlerinde...
Yüreðim yüreðinde...
Ve bir aþk vurulur mýsralara.
Bir mühür vurulur sol yanýma...
Bir bakýþa bin aþk yükledi gözlerim gözlerine.
"Çok mu seviyorum" diyorum acaba bazen kendi kendime.
Sonra ucu bucaðý görülmez cümleler kuruluyor yüreðime...
Ama onu da karýþtýrýyor gönlümde ki kekeme Alfabe...
Ve çok utanýyorum cümlelerim gözlerinden.
Dilim ise, ezber edinmiþ kelimeleri bile unutuyor...
Sanki kilit vuruluyor bazen...
Gözleriden anla sen...
Bilmiyorum ne var bu gözlerin de?
Aþk mý var bakýþlarýn da?
Bir kere maruz kaldým.
Kül oldu solum da, soluðum da...
Peki ben de ne var sana dair?
Ki bu kadar baðlandý sana bu deli þair.
Sanki bende herkes meçhûl fâil,
Bir tek sen mâlûm’a dahil...
Sen de ne var be güzelim.
Beni benden aldýn, ettin beni cahil...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.