burasý sýcak kardeþiz hepimiz uyananlar ayrýlsýn aramýzdan aya bakan kim yýldýzlarýn ölmesini bekleyen acý suyunuzdan verin kendine gelsin görüyor musun biz kimiz kimsiniz
öyle deðil galiba geri dönüp toparlamam gerek geçmiþi parký patikayý evi yanaðýmda kalan dudaðýn gülümseyiþini bulutlar acý çeker mi karanlýða sor
alýp baþýmý gittim cama dudaðýmý dayayýp yalvardým uykuma çocuklar aðlamasýn diye balýklarda kimse üzülmedi sonra kimse bu sonsuz rüyanýn içinde
baþýnýzý omzuma koyup gülümseyin fotoðrafa yanaþýyor ölüm unutulup aynalar beni bana gösteriyor hala iyileþmedi yaram kaldýrdýðým dan beri kalbimin kabuðunu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.