MEMPFİS NE Kİ
Yaðmurlar dindi diyordum ,gözlerimde,
Bir ömrün anýlarýydý sanki avuçlarýmda...
Mempfis i dinliyordum, masallarda.
Seni anlatýyordu;karlý akþamlarý,
Berlin in.
Öyle uzaksýn ki þu an kilometrelerce,
Ama, hemen yanýbaþýmda
Hatta içimde.
Gel ; kýralým ellerimizdeki zincirleri,
Mempfis e yolumuz uzayýp gider...
Varsýn gitsin,
Belki yeniden filizlenir,beraberken;
Baharý, ömrümüzün,
Baþka bir Bahar istemiyorum...
Daha, yeter bana elimdeki
Sevilerimiz.
Mýsralarýmda sen varsýn,
Her gün seninle baþlayýp...
Seninle bitiyor.
Özlemler, aþkýn þarkýsýný yazýyor;
Hasret besteliyor seni,satýr satýr,
Damarlarýmda dolaþan senle,
Þarkýlar söylüyoruz,
Bir, Berlin in karlý akþamlarýnda,
Mempfis, ne ki.
Aygün Deniz /22/3/ 2018 Berlin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.