Medine Notları Gül
Medine Notlarý Gül
Ay -güneþ için gönlüme
Geldim sana Medine
Ay öper her gece
Sende çözülür en karanlýk bilmece
Bir bahtiyar þehirsin Medine
Gönle yar þehirsin Medine
Ýlaç sende Medine
Gül hasret diner sende
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm topraðýna
Ay -güneþ için gönlüme
Geldim sana Medine
Anladým sendeki sýrrý Medine
Hep mü’min kalacaksýn Medine
En kör gözler ýþýðý görecek sende
Iþýðýn kaynaðý seçilmiþsin Medine
Bir ýþýk ki, ýþýklarýn en berraðý…
Sende aþkýn hiç sönmeyen çeraðý
Ýlaç sende Medine
Bin hasret diner sende
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm topraðýna
Ay -güneþ için gönlüme
Geldim sana Medine
Cennet -ül Bakide
Nur saçan yýldýzlar …
Cennetül Baki bir gök yüzü
Gök yüzü bir kitap Medine
Þehirlerin en hasý Medine
Ýlaç sende Medine
Bu hasret diner sende
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm topraðýna
Ay -güneþ için gönlüme
Geldim sana Medine
En maviliðinde göklerin þimdi buluttan o þemsiye…
Bu da ben veysele ondan kalan bir hediye
Nereye serdi seccadesini söylesin þimdi toprak
Medine güzelsin Medine pak
Ýlaç sende Medine
Bu hasret diner sende
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm topraðýna
Medine Nilsin gönül çölüme
Dünyama güneþ þehirsin Medine …
Karanlýk bile büyütür gönlümü Medine sende
Hasret kül etti gönlümü yar Medine
Ay -güneþ için gönlüme
Geldim sana Medine
Ýlaç sende Medine
Bu hasret diner sende
Ýþte vuslat saati unutulmuþ çoluk çocuk...
Bir musadýr þimdi gönül Tur daðýnda
Ateþ üstüne ateþ bir sevinç içimi yakan
Uçarak basýlýr topraðýna yar Medine...
Bir gece vakti basmýþým topraðýna Medine
Gece mi gündüz mü bu Allah’ým
Bu nurlu gecenin þerbet tadý
Ebedi kalacak gönlümün dudaklarýnda
Ýlaç sende Medine
Bu hasret diner sende
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm topraðýna
Ay -güneþ için gönlüme
Geldim sana Medine
Koþuda yar gönül yeþil türbeye
Gözlerim bir biriyle yarýþta
Bir nur yeþil türbe öyle bir an ki
Cennetteyim kevser sanki
Karþýmda cenetül baki mezarlýðý
Onda Kevserin misafirleri
Onda gönül erleri
Onda güneþin askerleri
Ýlaç sende Medine
Yar hasret diner sende
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm topraðýna
Rasul’ün gül kokusu geldi uzaktan
Ta gül asýrdan günlerdir
Yandý bir veysel günlerdir
Bu günler ne gül günlerdir Allah’ým
Gül olur bu ateþte yanan bir veysel olur…
Ýnandým tek cennette söner bu hasret ateþi
Dünya gözüyle görmek yarmýþ o güneþi
Veysele bir hýrka ondan geri kalan
Bahtýna küssün geri kalan
Kendini her meleðin kucaðýna býrak gönlüm
Kýzgýn kumlara bile seccadesi mi diye bak gönlüm
Her kum taneciðinden onun selamýný duy gönlüm
Bu kumlarýn dostluðunun sýcaklýðýna baþýný koy gönlüm
Þimdi onu gören yaþlý bir aðaç ara
Geç kalmýþ benin gibi saçýný baþýný yoluyor bak þu rüzðar
Dünya gözüyle görmeyen kýrsýn otuz iki diþini
“Dünya gözüyle görmedi güneþini"
Kýrdý otuz iki diþini ...
Veysel olan nasýl çeksin bu hasretin fiþini
Dünyada bir yer yok ki söndüren bu yar hasretin ateþini
Ýlaç sende Medine
Bu hasret diner sende
Ýlaçsýn Medine
Mezarýma da bulunsa topraðýnda bir yer
Topraðý ýþýk saçan Medine
Gül kokunda uyusa mezarým…
Ay -güneþ için gönlüme
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm yar topraðýna Medine
Bir kutlu zamanda
Dinmedi hasret
Medine Halime’nin þehri…
Anne þehir nurlu güneþ
Güzel þehir yar Medine
Sütten nehir yar Medine…
Veyselin gül hýrkayý kokladýðý gibi kokladým Medine seni
Diner ya bir nebze hasret acýsý
Bende belirdi kahreden ayrýlýk sancýsý
Ay -güneþ için gönlüme
Geldim sana Medine
Rüzgar gülü gösterir Medine burasý
Koþarak gelir bahar gönle
Bu taþlardan duyulan sanma boþ sözdür
O gül yüzü görmüþ bahtiyar bu kayalar
Geceyi yýrtan þu yýldýzlar bahtiyar benden
Bildim neden sevinçli
O mutlu günlerden sýrlar biliyor inandým bahtiyar bu toprak
Damla yükselsin buluta artýk
Ýçimde biriken çoþku
Doðurdukça doðurur
Hançer gibi gezdi arkamdan zaman
Gül açar her an
Kovalar uykular artýk
saat aþka ayarlý týk týk
Geçtim candan
Canan karþýmda
Göremezsin karanlýðý hiç güneþtir bu canan
Ayrýlmak mý Medine senden nice zor
Sýladan gurbete dönmek gibi
Bu dünya aniden güneþ batmýþ gibi olacak
Þu kelebek gönül bahardan kýþa geçmiþ gibi olacak....
Gönlüm gül izler peþinde Medin’e …
Leyla diye çöle düþmeyen mecnun deðil ki
Gülü arar bülbül her seher
Þarkýsýný güle söyler
Ah develeri hala önünde mi veyselimin
Yanmýþ kaç gönlün çýrasý
Aþkýn kanatlarý altýnda bu gönül yar Medine
Gül dert kattý bülbülün derdine
Kocaman bir çiçek karþýmda
Gül alýr gül satar pazarýmda çarþýmda...
Günler,saatler þimdi
Hýrkasý en kýymetli gül …
Koklar öper Veysel olan
Güneþ onda
Ay onda
Aþk gül onda …
Ateþ onda
Kül onda
Bir evren kadar Veysel’in gönlü.
Yar Medine
Ay -güneþ için gönlüme
Geldim sana Medine
Bu çölde iz çiçekleri koklar gönlüm
Hem gülü hem göðü hem yeri yoklar gönlüm
Hacer –ül-esvedde kaldý ellerinin çiçekleri
Kabul olsun bütün dilekleri
Medine’sine susuzdur yar sevginin
Mekke’sine susuzdur sevginin
Gülün ve sevginin susuzu bu gönlüm…
Balý tattý buldu özü bu gönlüm Medine
Çoban yýldýzý bu gönlüm þimdi yar Medine
Geç kaldýn yaraný açmaya hey Veysel ’im
Bitmemiþ bir cümle gibi
Hikayesi önünde Veysel’in
Gülün kokusuyla yanan gönlüm
Ateþ yanmak neymiþ dener sende
Kýþlar bahara döner sende
Ay -güneþ için gönlüme
Geldim sana Medine
Medine gül kokulu
Medine aþk okulu
Aþk hastanesi yar Medine
Açtým yaramý
Ateþlerde yanan gönül
Hasretlerde yanan gönül
Bir arý þimdi çiçeðini bulan...
Bir çocuk gibi annesini sarar gönül
Yar Medine
Aþýk gönül Medine’de kanatlý
Kelebek yürek bu yar baharda mutlu...
Gelme ayrýlýk vakti aðza sürülür en acý biber
Kara bahtýma aðla gözüm
Kara bahtýma aðla özüm
Otuz iki diþini sökerek
Geç kaldým
Gül sevgiye
Geç kaldým gül Mekkeye
Geç kaldým gül Medineye
Ay -güneþ için gönlüme
Geldim sana Medine
Açmaya yaramý geç kaldým...
Yar Medine
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.