Þu bende ki, ben miyim Bende ki ben deðilim Beni benden almýþlar Ýradem yok ortada Beni benden çalmýþlar Kalmýþým ben arada…
Daha bebekken, annem Çocukken, çevrem Gençken, öðretmenim Evliyken, eþim, çocuklarým Ýþ sahibiyken, para Ýþçiyken, patron Memurken, kanunlar Ýrademe gem vurmuþlar…
Günahkâr mýyým, bilemem Kaderimi silemem Ben, þaþkýn bir divane Ne edem, nasýl edem…
Aklým fikrim iradem, Birazcýk duraklayýp, kaldý bende Ben onlara sahip miyim Geriye kalmýþ iradem sende Ya RAB, beni affeyle sende Sen; el-RAÜF el-AFÜV sün Kullarýna merhamet edip Çokça affeden baðýþlayansýn…
Þu bende ki, ben miyim Benim günahlarým yazýlmasýn Bu þiirim; noktasýz virgülsüzdür Ýsteyen istediði gibi yorumlasýn…
Erdal YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdal Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.