Cananım iki
Benim Cananým
Edasý bir baþka bozkurt duruþlu
Gör görebilirsen benim cananým
Anlatýlmaz gözler hançer vuruþlu
Vur vurabilirsen benim cananým
Ýbriþim kuþanmýþ kaþý hilalim
Kýzýl ýrmak gibi gözde zûlalim
Çaðlatýp duruyor hergün belalým
Sor sorabilirsen benim cananým
Bir kere yazmýþsýn katlime ferman
Devasýz derdime vermedin derman
Savurup gönlümü eylersin harman
Kar karabilirsen benim cananým
Turna gibi yüksek yüksek uçarsýn
Zülfün tellerini baðlar kaçarsýn
Yad eli gördün mü düðme açarsýn
Dur durabilirsen benim cananým
Sen gittin gideli bu gönül hasta
Satýrlar yoruldu heceler yasta
Bu nasýl bir dertti deðmesin dosta
Sar sarabilirsen benim cananým
Baðladým gönlümü o güzel yare
Birakmadý bende ne hal ne çare
Kullar arasýnda kaldým bi çare
Yor yorabilirsen benim cananým
Her akþam hayalin karþýmda durur
Kaþlarýn gel diyor kirpiðin vurur
Gelmeyen vuslatým menzilsiz yürür
Var varabilirsen benim cananým
Neden bu feleðin çemberi darda
Yanýyor yüreðim daima harda
Derdimin dermaný o güzel yarda
Ver verebilirsen benim cananým
Yaktýðýn ateþin savrulmaz külü
Solupta gidiyor gönlümün gülü
Esiyor baðýmda sonbahar yeli
Der derebilirsen benim cananým
Resmine bakarak boynumu büktüm
Mýzraba yalvarýp tele dil döktüm
Gözlerim aðlarken kalbimi söktüm
Gir girebilirsen benim cananým
Hatice Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.