BU GECE (459)

BU GECE (459)

Bu gece…
Karanlýk bir gece
Karanlýklar bilmece
Kendimden vazgeçmeyi
Düþünürken hece hece
Kadehimi hayaline
Sürgün ettim bu gece

Bu gece karanlýk
Aþk doldurdu yüreðime
Sevgi olup aktý
Yaðmur gibi kadehime
Yudum yudum çektim
Nefes oldu ciðerime

Mutsuzluða mutluluk
Karanlýklara bilmece
Yüreðe sevgi
Aþka sevap sevmece

Sevabým aþka yüküm
Sevmeye hüküm
Gönül mahkum
Hepsine bahanem
Sensin þahanem.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ordu,17/04/2018 Salý
(Yayýnda ayni gün)
www.edebiyatdefteri.com/siir/1159003/

Sosyal Medyada Paylaşın: