GAMSIZ .(217.)

Sen gittiðinden beri boynum bükülü
Gece gündüz gözümün yaþý dinmedi
Artýk dayanacak gücüm kalmadý
Çünkü bedenimin gücü söküldü

Yüreðimde yýðýnla dertler birikti
Sevginle sarmalýsýn gönül baðýmý
Özleminin acýsý vurdu soluma
San ki ciðerime hançer sokuldu

Taþýnmaz yükleri taktýn boynuma
Hayatýn türküsü düþtü dilime
Yaz ortasý karlar yaðdý üstüme
Damarýmda kaným dondu sevdiðim

Dudaklarým öptü tek tek resmini
Dilim zikrediyor her an ismini
Yýllardýr görmedim güzel yüzünü
Bu yüzden yüreðim yanýk sevdiðim

Yýkýldý düþlerim mutlu olmadým
Çareler aradým yol bulamadým
Ah çekip sinemi yumrukluyorum
Vuslat için sen hiç kendin yormadýn.

Ayrýlýk zor geldi alýþamadým
Hasretinden inler yaralý gönlüm
Her gece aðladým çare olmadý
Nedir halin diye bir gün sormadýn

Gönlümde yer açýp özele aldým
Ýhanetler gördüm yine küsmedim
Sabretti bu gönlüm umut kesmedim
Darp ettin hayallerim yýktýn sevdiðim


Fatma Ayten Özgün






Sosyal Medyada Paylaşın: