Sevmek
ben sevmek için gelmiþ idim dünyaya
türlü türlü dünyalar mý varýmýþ
baharda açýlan binbir çeþit çiçekler
meðer yüreðimde kuruyan bir dalýmýþ
aðlamaktan görmez olan gözlerim
lale sümbül gül arayan ellerim
deðersizdir tüm ettiðim sözlerim
hayat dikenden ibaret bir yolumuþ
gönül düþürdüm nice nice güzele
geçip giden gün bir daha geçmiyor ele
temiz umutlarýmý kaptýrdým bulanýk sele
sevgi arayana bu dünya bir zindanýmýþ
Yaradana sýðýndým silkindim birden
dedim sevgi bulur elbet böyle çok seven
lakin unutmuþum þunu ezelden
sevginin mükafatý intizarýmýþ
ben sevmeyi sevdim maddeyi deðil
kalpte kökleneni söyler aðýz dil
sevilmeyen insan oluyor zelil
sevgi sineyi kavuran bir harýmýþ
saygýdan sevgiden nasipsiz kaldým
aðladým sýzladým dert ile doldum
bir gelincik idim sarardým soldum
sevgi tutulmayan kýzgýn korumuþ
artýk ölüm gelsin de merhaba desin
sonsuzluðun aðzý derdimi yutsun
insan deðil Allah beni baðrýna bassýn
bu garip kuluna Allah yarýmýþ
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.