Aþk denen seyyare nasýl bir madde,
Elimi daldýrmam yâri görmeden,
Varsýn zýr delilik fýþkýrsýn ödde,
Nefsimi öldürmem yâri görmeden.
Baharýn havasý açtýrýr yaygý,
Çiçekler aþýka duyuyor saygý,
Ama tam þuramda var büyük kaygý,
Âleme bildirmem yâri görmeden.
Bu nasýl bir þey ki candan can alýr,
Ömürden vakitsiz gelir an alýr,
Yetmez de üstüne kandan kan alýr,
Yüzümü güldürmem yâri görmeden.
Nakýþ nakýþ girer naçiz tenine,
Akýl yetmez boyu ile enine,
Gönül müteþekkir öðretenine,
Sabrýmý deldirmem yâri görmeden.
Dal yapraðý döker bazen zamansýz,
Olmuyor sevdanýn baþý dumansýz,
Hadi gel de ömrü yaþa amansýz,
Kedere aldýrmam yâri görmeden.
Mümin can mefhumu nasýl söylesin,
Aþký tarumarý nazla eylesin,
Nasihat kar etmez netsin neylesin,
Çýkýya doldurmam yâri görmeden.
150418 Mümin ÜSTÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.