ço
BAKTIM DA RESMİME
Dün bir batkým da o eski albümdeki resmime
Çakmak çakar gözlerim mum gibi aðýz çene
Ýlk resim çekiliþim geçmiþ tam kýrk yedi sene
Þimdi aynaya bakan yüz ben miyim söylesene
Ýzmir de çekilmiþ resmim ben tam ortasýndayým
Saðýmda rahmetlik yengem solumda ise dayým
O zaman on beþ idi tam altmýþ ikiye bastý yaþým
Eskiden þen þakrak gülerdin ya þimdi yine gülsene
Ýnsanoðlunun bir gençliði birde hazaný oluyor
Hayat akan bir sudur durmadan testin doluyor
Tomurcuk olup açan gül koklanmadan soluyor
Çiçek susuz yaþamaz derdin hadi bir su versene
Mart bin dokuz yüz altmýþ gurbete yolculuk var
Köyden þehre gelmiþiz hep yabancý insanlar
Þimdi alaylý bakýyor bana albümde fotoðraflar
O günü sendin yaþayan bu gün dünü düþünsene
Ben ozan Ýsmail im her an mevsimleri yaþarým
Patika yoldan geçtim þimdi karlý daðlar aþarým
Bazen durgun sakin olur bir bakarsýn coþarým
Dünleri þöyle hayal edip bugünde yine gülsene
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.