Yüreğinde Tut Beni

Hüzün veren yokluðun, mührünü vurur cana
Hayat denen rampadan, tepetakla inerken
Düþlerden utanarak nokta koysak hicrana
Gecenin konuklarý hünerini sunarken
Ellerim avucunda, baharla donat beni
Ömür güneþim diye, ruhuna anlat beni

Kor yýðýný altýnda kardelenler üþürken
Gölgemi seyretmekten canýma gýna geldi
Kabuk tutmaz yaralar, sabrýmý bölüþürken
Gözyaþýmý kollayan hüzünler cana geldi
Götürecek temelli yoksun diye dert beni
Beklediðim an gelsin, sar beni, aðlat beni

Met-cezirli haliyle, kýskanýr yüzümü ark
Okyanus ortasýnda, nilüferden köksüzüm
Yelkovaný kaybetmiþ akrepten hiç farkým yok
Baharýn müjdeleyen cemrelerden öksüzüm
Anlamýyor zerrece, Þubat beni, Mart beni
Yuvasýz garip kuþum, þefkatle kuþat beni

Bülbül eyle gönlümü kondurarak dalýna
Bakýþýndan el aldým, doðduðum külü yakmam
Emanetin hükmünü kýnaladým yoluna
Ellerini ellere ölürüm de býrakmam
Ol dediðin yerdeyim, düþünce yaþat beni
Gerersem kaþlarýný, fýrlat beni, at beni

Huzuruna çevirdim, pusulamý, rotamý
Can verdiðim acýnýn, bir tek sende çözümü
Sünnetten, farzdan öte amelim say sevdamý
Feleðin aynasýnda kapatmadan gözümü
Düþte gör düþten öte, beþlerine kat beni
Delibal onsuz üþür, yüreðinde tut beni

Celil ÇINKIR - DELÝBAL
Sosyal Medyada Paylaşın: