KADER MAHKUMU

aþkýmý yazdým büyük harflerle
Sarýyer den attým boðazýn serin sularýna
önce Beykoz a uðradý
sonra Beþiktaþ a
ama karaya çýkamadý



daha sonra haliçte mola vermeyi düþledi
tutunamadý
uzandý gitti Eminönü açýklarýna
ne Kadýköy ü aklýndan geçirdi
nede Bostancýyý
adalara doðru rota tuturdu
bakmadý saða sola
yine kendine yer bulamadý



Çanakkale boðazýný geçmek istedi
doluya tutuldu kapýldý hýrçýn dalgalara
Ege ye doðru sürüklendi
yoruldu
takýldý girinti çýkýntýlara



Akdenize gitmeyi yeðledi
demir attý mersin açýklarýna
orada da konak layamadý
tekrar döndü Karadeniz kýyýlarýna




ümitlendi biraz
biraz da hüzünlendi
eski mutluluðunu aradý
Rize sokaklarýnda
aradý ama bulamadý
baktý uzaktan çay kur lojmanlarýna
baktý durdu iþe giden genel müdürlükteki eski arkadaþlarýna



gözleri yaþlandý
boðazý doldu
seslendi aheste aheste
öksüz kalan duygularýna
seslendi yeþile boyanmýþ çay yapraklarýna




biran eski balýk tuttuðu yerleri görmek istedi
þansýný yeniden denemeye yeltendi
yüreði etmedi
gücü yetmedi
oltasýný tekrar koydu çýkardýðý çantaya



kattý bir þeyleri
içinden atamadýklarýna
sonuçlandýramadýklarýna kattý
sýgarasýnýn küllerini sildi
limanýn kayalýklarýna



sonra elini çenesine koydu ve düþündü
boðuldu Güneþ in batan kýzýllýðýna
sahipsiz kalan yalnýzlýðýna boðuldu




her sarnýç küflü bir yaðmuru
her sevda ummadýðý kamburu yaþar
arkada kalanlar
daima ilerden gidenlerin peþinden koþar
sonunda inandý kader mahkumu olduðuna



Sosyal Medyada Paylaşın: