Üç adamdan biri babam, Dalýnda taze meyvesiyim, Mert adam, soylu adam, Ýnce ruhlu, kibar adam, Mirasý, kitaplarý… Her birine ellerinin kokusu sinmiþ, Eserinin özüyüm, Ýzinden yürürüm…
Biri Ata’m, Cihana sýðmaz ki, Büyük adam, özlenen adam, Beklenen adam, Asil ruhlu, saygýn adam, Fikir babam… Mirasý, Türkiye Cumhuriyeti Devleti! Her taþýnda, karýþ karýþ topraðýnda, El emeði, göz nuru var, Eserinin özüyüm, Vatanýmýn yýlmaz bekçisiyim…
Üç adamý da çok seviyorum, Onlar karakterime yön veren pusulam, Kutup yýldýzým…
Delicesine içimde çaðlayan, Gürül gürül akan, Göz pýnarým, aþk bahçem, Hayallerimde, rüyalarýmda, Sözlerimde, þiirlerimde, Þarkýlarýmda yaþattýðým, Ruh eþim, solmaz çiçeðim, Onunla nefes aldýðým, Onunla dünyalarý dolaþtýðým, Onunla sevgiyi, aþký doya doya yaþadýðým, Onunla aynalarla barýþtýðým, Onunla yüzümü güldürdüðüm, Ama hiç tanýmadýðým, Sesini duymadýðým, Yüzünü dahi görmediðim, Bir de kadýn sevdim… Mirasý ben, Eseri ben, Özü ben, O, ruhuma çok güzel yakýþýyor…
Üç adam, bir kadýn sevdim, Canýmdan öte sevdim, Ölümüne sevdim, Onlar her þeyim, Türkçem, mantýðým, felsefem, Gülen yüzüm, mutluluðum, Onlarla hayat doluyum…
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 12 Nisan 2018, Isparta
Not: Bu þiirimi yazdýðýmda annem hayattaydý. Ýnsan, konduramýyor ölümü en yakýnlarýna. Sanki hiç ölmeyeceklermiþ gibi düþünüyor. Ölüm gerçeði her zaman var. Elbette annem de benim için çok deðerli. Dedim ya, insan ölümü yakýþtýramýyor sevdiklerine. Þiirimde geçen o kadýn hayali bir kadýn. Hayallerim olmasaydý þiirlerimi yazamazdým. Hayatýmdaki en deðerli kadýn tabi ki annemdir, beni doðuran kadýn. Annem... Annelerin de babalarýn da haklarý asla ödenmez. Eþ de deðerlidir, kardeþler de deðerlidir, evlatlar da deðerlidir. Sýralama yap deseler, zordur. Ayrýlýr mý hiç et týrnaktan!
Yine de bir sýralama yapayým, hayat tecrübem bana þunu da öðretti. Yukarýda saydýklarýmýn hepsi gider. Hepsi uzaklaþýr, hepsi seni terk eder. Geriye sadece bir tek, onlar da sað iseler þayet, insanýn kendi anasý, babasý kalýr evlatlarýný terk etmeyen. Hepsi gider, hepsi... Biraz kaba bir tabir olacak ama, gerçeði de bu. Ne demiþler, "Karý her zaman bulunur da, ana, baba bulunmaz." Elbette sadýk, vefalý, karakterli eþler de, evlatlar da var. Onlara sözüm yok. Çocuk doðurup evlatlýk veren hayýrsýz analar babalar da var. Hamile kaldýðýnda çocuðunu canlý canlý öldürüp çöpe atanlar analar da var. Bilmem neyinin keyfindeki bu tür mahluklar benim gözümde insan deðiller zaten. Benimkisi genel bir tespittir.
Ben sýralamamý iyice daraltýp teke indireceðim. HERKES GÝDER, HERKES SENÝ TERK EDER, GERÝYE BÝR TEK KÝÞÝ KALIR SANA SAHÝP ÇIKAN: ANNEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.