"Unut, unutulduðun yerde." diye Bir þarký var aklýmda kalan, On beþli yaþlarýmdan... Bir baþkasý da "Unutmak kolaysa Sen onu unut bana dön." diyordu. Gençlik! Ne güzeldi... Ýlk baharda Kuytu yerlerde açan Hiç solmayacaðýný zanneden Kýr menekþeleri gibi. Oysa ne de çabuk solan. Unutmak kolay da Tahta çivi meselesi Ya sökülen çivinin Yerinde kalan yaran?...
M. Akýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ardanuç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.