İNSANİ DAVALARIMIZ*

Ýnsani davalarýmýz kocaman olmuþken,
Umutlar sessiz sevdalara karýþmýþken,
Bedenler aðýr sancýlarla güne uyanýrken,
Bizler, hep yorgunluklarýmýzla sürüneceðiz.

Beyin hücrelerimiz aðýr yaralý gündüzlerde,
Gönüller aðlar akþamlaþan tüm gecelerde,
Umut gülümüz solar ihtiraslý evimizde,
Kararan yüreðimizi hattatlara çizdireceðiz.

Bu ömrün romaný yazýlýrken sevdalý dizelerle,
Tüm þiirler hece hece iþlenirken sönük nefeslerle,
Sahip olduðumuz herþey eksilirken derin bakýþlarla,
Ýçimizde esen sert rüzgârlarla artýk savrulacaðýz.

Kâinatýn günahlarý, aciz kullarýn hayatýný karartýyor,
Tepeden týrnaða yoksulluk asi gecelerle büyüyor,
Dört duvar arasýnda sýkýþan yuvalar çok daralýyor,
Ah, içtiðimiz suyun kirli manasýyla hep ýslanacaðýz.

Mehmet Öksüz / Eflatuni Mýsralar
16.04.2018 ANTAKYA 18.54
Sosyal Medyada Paylaşın: