Hayat öyle zalim öyle zalimki... Herşeye alıştım bir kendime alışamadım. Duygularım param parça öyle kötü ki, Herşeye alıştımda bir kendime alışamadım. * Yıktı bu acımasız hayat vurdu yerlere.. Ummadığın anda düşürdü beni dillere. Kapılıp gittim coşan derin sullara. Her şeye alıştımda bir kendime alışamadım. * Benmi başkayım zamanmı başka. Öyle hallere girdimki oldum bambaşka. Muhabbet edecek raslasam dost, arkadaşa. Herşeyi anladımda bir kendimi anlıyamadım. * Geride bıraktığım yıllara baktım... Oturup demli bir çay birde sığara yaktım. Efkâr başım sarmış duman olup aktım. Herşeye alıştımda bir kendime alışamadım.. * Gülerken ağlıyorum, gözlerim kanlı. Hayeli unuttum , yüreğim dağlı. Bu zalim hayata kaderim bağlı. Herşeye alıştımda bir kendime alışamadım.
ÖMER TÜRK 13.04.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖMER TÜRK.....ardahan Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.