Hayat öyle zalim öyle zalimki... Herþeye alýþtým bir kendime alýþamadým. Duygularým param parça öyle kötü ki, Herþeye alýþtýmda bir kendime alýþamadým. * Yýktý bu acýmasýz hayat vurdu yerlere.. Ummadýðýn anda düþürdü beni dillere. Kapýlýp gittim coþan derin sullara. Her þeye alýþtýmda bir kendime alýþamadým. * Benmi baþkayým zamanmý baþka. Öyle hallere girdimki oldum bambaþka. Muhabbet edecek raslasam dost, arkadaþa. Herþeyi anladýmda bir kendimi anlýyamadým. * Geride býraktýðým yýllara baktým... Oturup demli bir çay birde sýðara yaktým. Efkâr baþým sarmýþ duman olup aktým. Herþeye alýþtýmda bir kendime alýþamadým.. * Gülerken aðlýyorum, gözlerim kanlý. Hayeli unuttum , yüreðim daðlý. Bu zalim hayata kaderim baðlý. Herþeye alýþtýmda bir kendime alýþamadým.
ÖMER TÜRK 13.04.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖMER TÜRK.....ardahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.