Hayır mı Hayriye mi
Güzel yaratmýþ seni, kurban olduðum yaradan,
Ordu’ya yýldýrým düþse ödüm kopuyor Ankara’dan.
Bu güzellik bende olsa her gün kurþun döktürürüm,
Nazar deðmesin diye göz boncuðu taktýrýrým.
Kaðýtlar yetmez sana duyduðum aþký,
Seni kaybetmek içimdeki en büyük kuþku.
Sen bir denizsin, sana bakasým gelir.
Sen bana bakmayýnca dünyayý yakasým gelir.
Ben bir bahçývan, sen bir gül bahçesi,
Kokun ve güzelliðin cennetin göstergesi.
Sabah kalktýðýn zaman güneþe gerek yoktur,
Dünyaya bir güneþ yeter ikincisi çoktur.
Senin adýn hayýr mý, Hayriye mi bilemem,
Dünyada bir güzel var baþkasýný göremem.
Hüseyin’in sevgisi büyük deseler haktýr,
Benim sevgim yedi kat yer, yedi kat göktür.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.