ellerin güz eskisi kývamýnda yýllar yokluðuna müptela gel yaslan hissiyatýmda ki gün batýmýna kalbimin küt küt atýmýna yaslan
üþütme gözlerini Ýstanbul sokaklarýnda Pangaltlarýnda Sultan Ahmet parklarýnda üþütme izbelere gömüldüðün bütün zamanlara yaz beni bir boþluða zar atar gibi animasyonlarý önüne katar gibi
sen umudu seversin bense sükutu hep aklýma düþüyor gözlerindeki zümrüt yeþili
ýslanmak var idi seninle tepeden týrnaða ütopyalardan hayaller kurmak vardý tuz adýný þeker tadýný su ise saflýðýný yitirmiþ